Wyście na piwo

W poprzednim wpisie chłopcy MM postanowili pójść na piwo.

Jak postanowili, tak zrobili.

Daleko nie zaszli – usiedli pod półką na ławeczce…

Po chwili pojawiła się wracająca z sesji zdjęciowej Teresa.

- Cześć Tereska! – powiedzieli chórem.

- Cześć chłopaki. Co robicie?

- Idziemy na piwo.

- Ale przecież siedzicie.

- Nie bądź taka drobiazgowa. – odpowiedział Robert. – Napijesz się z nami?

- Pewnie, super.

- Chłopaki! Co to jest. – skrzywiła się po pierwszym łyku Teresa. – Kraina Deszczowców piwem stoi, a wy pijecie niemieckiego browca?

- Innego nie mamy, jak ci nie smakuje to nie pij. – powiedział Tadashi.

- Nie smakuje, co mam z tym zrobić?

- Oddaj mi, ja wypiję, co się ma marnować. – powiedział Robert.

Teresa wróciła na półkę, a chłopcy ruszyli dalej. Poszwendali się to tu to tam, aż w końcu trafili do baru Old Piano. Przy barze stołków nie było, ale Kenom MM i tak ciężko jest usiąść. Były za to dwie piękne barmanki.

- Wooooow! – zawołali Ben z Robertem.

- Nie wiedziałem, że TAKI lokal, TAK zaopatrzony jest na wyciągnięcie naszych Kenowych rąk. – dodał Robercik

- Super – dorzucił Toby. Jedynie Tadashi był dość powściągliwy, jakby wiedział coś o czym nie wiedziała reszta.

Chłopcy bawili się świetnie. Kolejka szła za kolejką, głównie piwa, choć Robert zaczął mieszać, najpierw piwo, potem koniak. Chyba nie najmądrzej.

- Może lepiej nie mieszaj. – zasugerował Toby.

- Eee, nic mi nie będzie. – odpowiedział Robcio.

Zdjęcie grupowe.

-Za naszą kenową przyjaźni!

Na koniec Tadek zamiast piwa zamówił herbatę, Toby kawę expresso, a Ben CocaColę, za to Robert – Whiskey.

- Robert, a ci nie zaszkodzi? – zapytał troskliwie Toby, widząc, że Robert ma już problemy ze staniem.

- Eee tam. Daj mi proszę pączka. Tego w różowej posypce. – zwrócił się do barmanki.

- O raju, pączka będziesz jeszcze jadł? – jęknął Ben.

- Trzeba już wracać. He, he, ale się napruł, sztywny jak szpadel – zaśmiewał się Ben, widząc, że Robert trzyma pion tylko dzięki Tobiemu.

- Idziemy. – poparł go Toby. - Pod ręce go.

Wyszli, zapominając o Tadashim, ale on chyba nie miał im tego za złe. Sprawiał wrażenie zainteresowanego głównie flirtem z barmanką.

Powrót nie należał do łatwych.

- Ha, ha, ten już na czworaka chudzi. - śmiał się Ben, który dostał głupawki.
- Nie mam już siły go wlec. - zasapał się Toby, który sam się trochę chwiał.
Pod półką Toby i Ben wymiękli. Robert położył się na ławeczce.

- Może niech tu zostanie, będziemy mieć go na oku z półki. – powiedział Ben.
- Wszystko wiruje, jestem na karuzeli. - próbował coś zaśpiewać Robert

- Idź ja chyba też tu zostanę, nie wejdę na górę… Ty, a gdzie Tadek?